Nerede O Mutlu Bilge?

En son ne zaman mutlu olduğunu düşündüğün ve hatırlayamadığın o an.

En son ne zaman içten bir şekilde güldün?

Peki ya en son ne zaman güldün?

Mutsuz olmak için bir nedenin yoktur, hayatında her şey yolundadır ama sen mutsuzsundur. Ve hatta her şey yolundayken mutsuz olduğun için mutsuz olursun.

Ya mutlu olmak için her şeyin yolunda olması gerekmiyorsa? Bunu hiç düşündün mü?

Herkesin hayatında en az bir kez söylediği bir cümledir "Bi insanın hiç bir işimi yolunda gitmez?"

Öyle zamanlar olur ki bu cümlenina ardından bi espri yapılır ve gülünür. Çünkü yolunda gitmeyen işlerin olsa da seninle yola sokacak birileri vardır.

Bir arkadaşım bugün, geçen seneye göre daha sakin, neşesiz ve durağan olduğumu söyledi.

İşin aslı geçen sene acılar içinde kıvranırken daha çok gülüyormuşum ve hatta neşeli, hareketli biriymişim.

Arkadaşımın bu dediğini en güzel anlatan 2 ay önceki bir yazımdan alıntı yaparak anlatmak isterim.

".... masaya oturduğum an "çok mutlusun , hayırdır?" dedi arkadaşlarım ve ardından gelen kahkahalar. Tıpkı bir kamera arkası gibi bu kahkahaların kamera arkasında;

Her gece antidepresan içerek uyuyabildiğimi bilmiyor,

ne zaman yalnız kalsam saatlerce ağladığımı bilmiyor.

Git gide iletişim ve insanlarla konuşma yetimi kaybettiğimi bilmiyor.

Bugün farkettim konuşmalarım; başkalarının fikirlerine katılmaktan ve 'aynen' demekten başka bir şey değil.

Öyle mutsuzum ki, bir daha asla mutlu olamayacağımdan eminim. Oysa tek dileğim ölürken gerçekten harika bir hayat yaşadım diyebilmekti. Dibi görünmeyen bulanık bir su gibi değil.

... "

Şu an ise her şey yolunda ben ise; çok sakin ve neşesizim.

Hani hep deriz ya "bunlar da geçer, biz neler atlamadık ki?"

Geçer ama nasıl geçer?

Kalıcı hasarlar bırakarak geçer.

Hiç bir acının kalıcı olmadığı gibi,

hiç bir acı hasar bırakmadan geçmez.

Acıyı çektiğin an önemli değildir, acıdan sonraki anlar topluluğu önemlidir.

Sende bıraktığı kalıcı etkiler önemlidir.

Buna tecrübe derler. Bir dahakine daha temkinlisindir, neler olacağını bilir ve ona göre hareket edersin. Bu insanı nasıl mutlu edebilir?

Tecrübeler istemiyorum.

Yaşadığım her şeyin sonunu bilmeden yaşamak isterim,

her kazık yediğimde aynı hissi yaşayım,

her aşık olduğumda güven problemi olmadan; en saf haliyle aşık oluyum.

Sonun bilmeden en saf şekilde ve doruklarda.

Sonunda yaşadığım acı geçtiğinde elimde tecrübeler yığını kalmasın.

Sil baştan olsun her şey.

Buna ahmaklık der çoğu insan -bir şeylere tecrübesiz başlamaya ve aynı hataları yapmaya-.

Garson alırken bile tecrübeli eleman aranıyordur.

Asıl mutlu insanlar ahmaklar değil midir?

Çevrelerinde dönen dolapları görmeyen - kendi içindeki saflığın ışığından göremeyen-

Nerede mutlu bir bilge?

Bir bilge, bir tecrübe sahibi insan,

olanları ve olacakları bildiği için mutlu olamaz.

Bu bir felsefik ideolojidir. Savunucusuna göre doğruluğu kayan.

Şimdi önemli olan bilgelik mi ahmaklık mı?

Bu felsefik ideolojiyi yok saya da bilirsiniz ama bu önemsiz kısmı.